काठमाडौं।
स्वामी आनन्द अरुणले मानिसले महत्वकांक्षा राख्नुपर्ने तर, ती महत्वकांक्षा पूरा भइसकेपछि पनि अर्को ठूलो महत्वकांक्षा थपिने कुरा बुझ्नु आवश्यक रहेको बताउनुभएको छ । स्वामी अरुणले न्यूज २४ टेलिभिजनको नियमित प्रस्तुति ‘६ प्रश्न’ कार्यक्रममा टिभी जर्नलिष्ट अञ्जुला बानियाँसंग कुराकानी गर्ने क्रममा यस्तो धारणा राख्नु भएको हो ।
पेसाले आर्किटेक्ट इन्जिनियर रहनुभएका स्वामी अरुणले भन्नुभयो, ‘अरु ब्यक्तिहरुको तुलनामा म खुसी छु, जबसम्म कुनै पनि ब्यक्ति अध्यात्मिक हुदैन, धर्म गर्दैनन तिनीहरु सुविधाजनक हुनसक्छन तर सुखी हुन सक्दैन । भगवान गौतम बुद्धले भनेका थिए ‘जीवन दुःख हो’ । त्यस्तै नारद र कवीरले पनि भनेका थिए ‘राजा दुःखी, प्रजा दुखी ।’ सबै दुःखी छन् । यो संसारमा सुखी ब्यक्ति त्यो हो जसले अन्तरयात्रा गर्छ, साधना गर्छ, धर्म र अध्यात्मको अभ्यास गर्छ ।’
‘धनी ब्यक्ति दुखी छन्, शक्तिशाली ब्यक्ति दुःखी छन्, गरीब दुःखी छन् । सारा संसार नै दुःखी छ्’ उहाँले भन्नुभयो, ‘सुख र दुःख दुई वटै उत्तेजना हुन् , एक्साइटमेन्ट हो । उदाहरणका लागि बाटोमा हिँड्दा हिँड्दै धेरै पैसा भेटियो, यो प्लेजरेबल उत्तेजना हो । राम्रो लाग्यो, त्यही कारण सुख दिन्छ ।त्यसोत, आफ्नो पैसा हरायो, त्यो दुःख हो । त्यो पनि एउटा उत्तेजना नै हो । त्यसैले सुख र दुःख दुई वटै जीवनका उत्तेजना हुन् ।’
हरेक दुःखपछि केही सुख आउने र हरेक सुखपछि केही दुःख हुने उहाँको अनुभव छ । उहाँले भन्नुभयो, ‘हामी अध्यात्मिक ब्यक्तिहरुले सुख र दुःखलाई धेरै महत्व दिदैनौं । यो संसारनै यस्तै हो । सुख क्षणिक हुन्छ । जहाँ जहाँबाट हामीले सुःख खोज्छौं त्यहीबाट दुःखको सुरु हुन्छ ।’
भौतिक जीवन र अध्यात्मिक जीवनको तुलना गर्नु पर्दा के अध्यात्मिक जीवन मात्रै सुखी हुन्छन् त भन्ने प्रश्नमा स्वामी अरुणले भन्नुयो, ‘मानिससँग तीन तल छ । शरीरको तल, मनको तल र अर्को आत्माको तल । मानिसको शरीरको तलले मीठो खाएर, राम्रो लगाएर सुखी हुन चाहन्छ, भने मनको तलले नाम कमाएर सुखी हुन चाहन्छ ।’
उहाँले थप्नुभयो, ‘मानव जीवनमा दुःख चलिरहने प्रकृया हो । मनको तलमा एउटा चिज पाए पनि केही सुखको अनुभूति गर्छ । साथै एक छिनपछि अर्को चिज देख्छ र पाउनको लागि दुःख गर्छ । शरीर र मनको तलमा सुख र शान्ति पाउनै सकिन्न । त्यसैले जबसम्म आत्माको तलसम्म गइदैन तबसम्म सुख पाइदैन ।’
